Al een paar jaar probeer ik tomaten te kweken, en elk jaar zeg ik tegen mezelf: ‘dat doe ik niet meer’. En elk jaar probeer ik het weer opnieuw. Ze komen altijd mooi op. Twee jaar geleden prachtige grote vleestomaten, heel veel tomaten, prachtig weer. En toen een flinke regenbui en alles was weg, schimmel. Of heerlijke kleine cherry tomaatjes, die barsten bij mij steeds open. Bij de buren stonden ze er steeds mooi bij, ook buiten. Daar snapte ik nooit wat van. Tomaten willen niet bij mij, zo was mijn conclusie.

Omdat we tomaten toch wel erg lekker vinden probeer ik het dit jaar gewoon weer opnieuw. Nu gaat het lukken! Ik durf ze niet meer buiten te zetten. Ik weet ook wel dat het beste is als ze een dak boven hun hoofd hebben. Ze houden gewoon niet van nattigheid. Maar waar moet ik ze laten? Aan de hut onder het afdakje staat een dekenkist, ik haal de deksel er vanaf. Hier kunnen tomaten staan. Ik kweek tomaten en we krijgen tomaten plantjes van anderen, in alle maten, de dekenkist is te klein voor zoveel plantjes. Wat nu? Ik google wat, afdakje maken, kopen? En waar in de tuin dan?

Op Internet vind ik een betaalbare kas van 200 bij 77 cm en 170/150cm hoog. In een flits heb ik besteld. Mijn lief kijkt bedenkelijk, ’en waar moet die staan dan, heb je wel gemeten?’ ‘Ik weet het nog niet, maar ergens?’ ’O jee’ denk ik, ‘waar moet dat ding staan? Waar heb ik nog plek op de tuin?’ Wanneer ik op de tuin ben ga ik verzinnen, tjee ik heb echt geen plek meer, zo’n rechthoekig ding, niet echt Feng Shui in mijn tuin.

Dan is het er. Ik ben blij, maar weet nog steeds niet zo goed waar. Op het terras zou kunnen. De kas is simpel om op te zetten. Op het terras vind ik niet prettig, kan ik niet de tuin in kijken. Best een enorm ding. Ik zoek ermee, ik loop ermee door de tuin en dan KRAK. NEEEEEE!!! Hij breekt! Geen paniek, dat repareren we weer, duct-tape (een super oplap middel, mee naar de tuin, in huis en op de camping), ijzerdraad en hij staat. De tomaten kunnen erin. Ik ben blij, nu nog wel…..

Dag erna. Huilen. De kas is omgewaaid, touwtjes los en stokken los. Slap ding. Ik baal. Maar ook daar verzinnen we wat op. Een buurman komt langs en vraagt wat er gebeurd is. Dé gouden tip: ergens verderop op het complex is ook zo’n kas, die hebben ze stevig gemaakt met elektrabuizen, die passen er precies omheen. Goed idee, gelukkig niet zo kostbaar, maar wel OEFF, dat betekent flink meer werk. Alles weer uit elkaar halen en alle buizen op maat zagen….auw.

Wel geweldig zoveel kennis op de tuin en fijn dat het zo rond gedeeld wordt!!

Naast tomatenplanten doe ik er afrikaantjes bij en een komkommerplant en later ook Oost Indische kers. Afrikaantjes en Oost Indische kers zijn goede buren van de tomaten. Ze versterken elkaar. De komkommerplant hoop ik dat het een goed idee is.

Het valt mee de kas steviger maken met elektrabuizen en duct-tape. In een klein uurtje gepiept. Wanneer ik thuis ben hoor ik het bericht dat het ‘s-avonds gaat stormen, code rood of oranje. Dezelfde middag ga ik terug, neem alle tentlijnen en haringen mee. De kas zal blijven staan! Voor alle zekerheid haal ik ook wat plantjes terug in de hut. Mijn dochter helpt mee de touwtjes uit te rollen. Ze plukt en proeft de eerste gerijpte aardbeien.

De tomaten gaan wel heel lekker smaken dit jaar!!