De Kunst én Moestuinieren, deze woorden zingen afgelopen dagen door mijn hoofd, poppen er als vanzelf ideeën op. Het is wel bijzonder wanneer ik terug kijk. Afgelopen jaar vond ik het best hard werken naar wat ik graag zou willen. En zo in de loop van de seizoenen kwam ik op een mini voedselbos en dat idee is niet meer weg gegaan. ‘Luiertijd’ van de moestuin om ruimte te creeëren voor andere dingen. Ik heb veel geleerd en me dingen…
Hoewel ik echt momenten heb dat ik het zat ben, dat ik het te veel vind en er chagrijnig van word, geloof ik ook dat deze C-ruimte veel kan gaan brengen. We zijn zoveel nieuwe dingen aan het ontdekken, zoveel creativiteit en nieuwe mogelijkheden, voorbij onze comfort-zone. De aarde en haar natuur neemt haar ruimte in. Iedereen vertraagt en verstilt. Onze gezondheid en samen zijn belangrijker geworden. We zien elkaar ook al kunnen we niet bij elkaar op bezoek of…
‘Zag ik je nou met een rolmaat in je handen?’, zegt mijn buurman. ‘Goh toch aan de vierkante bakken?’, zegt een andere moestuinierder met een veels te tevreden lach. Drie vierkanten bakken heb ik gemaakt in ons Pipi Langkous tuintje, zo werd ons tuintje pas nog genoemd na de nominatie jip en janneke tuintje. Ik schaam me een beetje voor een vierkant. En ja ik ben net zo verbaasd. En als ze dan af zijn weet ik ook even niet…
Het is sprokkelen van uurtjes voor in het atelier. In deze sprokkel uurtjes een portret opdracht af kunnen maken. Yoehoeeee. In die uurtjes moet ik er ook echt weer even voor gaan zitten om me te kunnen verbinden met de verf en wat ik ermee doe. Mijn hoofd loopt deze week regelmatig over van wat er gedaan moet worden en wat we kunnen en willen doen. Elke dag weer opnieuw keuzes maken. Schilderen voor mezelf komt daar nauwelijks meer in…