Lentethuisweekend

Lentethuisweekend

Een dagje uit naar de moestuin. Dankbaar dat de moestuin er is. Dankbaar dat we elkaar hebben en dat we het zo kunnen doen in deze ingewikkelde tijd. Zó net in de lente is het altijd drukker op de moestuin, het moestuin seizoen is geopend met zulk prachtig weer. Iedereen met ongeveer 150 vierkante meter om zich heen. Over de heg op afstandje van zo’n 3 meter wordt er uitgewisseld, niet anders dan normaal zo lijkt het. Onze buurvrouw heeft het boek ‘Tuin smakelijk!’ van Vera Greutink meegenomen voor mij om te lenen, ze legt het op de grond waar onze tuinen elkaar verbinden. Ik wacht tot ze weg loopt en ik haal het op. Overal vriendelijke begroetingen. Grapjes op het hoofdpad wanneer iemand midden op het pad van zo’n 1,5 meter breed staat. Niemand kan er nu nog langs. Een fietser stopt tot diegene een paadje induikt, nu kan ze er langs. Alhoewel onze dochter graag even op bezoek gaat bij de buren, blijft ze nu op onze 150 vierkante meter.

Vandaag heb ik ‘de koude bak’ afgemaakt van restjes pallethout. Een koude bak is eigenlijk gewoon een soort kas waarin je kunt voorzaaien. Het is er altijd wat warmer dan erbuiten. Zo schieten jonge plantjes niet snel door, wat vaak wel gebeurd als je het in huis doet. Daarbij zijn ze even beschermd voor konijnen en hazen. Er moet nog een glasplaat over die tweedehands te krijgen zijn in het tuinwinkeltje. Door de glasplaat wordt het ook lekker warm wanneer er licht is. Ik hoop dat ik goed gemeten heb.

Samen zaaien we, ookal is het nog vroeg, we nemen de gok: courgettes, pompoen, andijvie, afrikaantjes, rucola, driekleurig viooltje, duizendschoon en nog wat meer. Een heerlijke voldoening dat dit gewoon door kan gaan.

Zaaien heeft ook altijd iets hoopvols.
Vol vertrouwen en in afwachting wat er omhoog komt.
In afwachting wat er gaat gebeuren.

Terwijl ik nog wat verder in de tuin werk, gaat dochterlief met papa op pad en doet een leuke ontdekking: er broed een kip van de buren onder een tuinzeil op de parkeerplaats!

Tijd om weer naar huis te rijden!

Thuis wacht ‘Wok Amor’ op ons, we laten ons vandaag verwennen. De winkel is gesloten vanwege C, maar ze bezorgen nog wel thuis, dan bellen ze aan en leggen het voor je deur staat het op de site. Hoewel we op de tuin volop hebben geoefend met een lach, voelt het ineens ongemakkelijk wanneer de bezorger komt. Hij lijkt het niet zo goed te weten en wilt het in mijn handen geven. Ik doe een stap naar achter en nodig uit om het voor de deur neer te leggen.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.