Zie ginds komt de stoomboot
Sinterklaas is in ons land. Tijd voor warme chocolade melk, pepernoten en mandarijnen!! Maar eerst de pietenpakken uit de verkleedkist. Ons pietje wilde ook wel door de schoorsteen, wat resulteerde in zwarte roetvegen in het gezicht. ‘Wat saai!’ riep het pietje toen ze voor de spiegel stond. Daar wist de moeder van het pietje wel wat op, wat glitters o zo snel. En klaar was het pietje. Een glitterdanspiet, want met de glitters (van sus’n eco ; ) kon ze erg goed dansen. Op naar de intocht die we dit jaar mee mochten maken vanaf een bijzondere plek, vanaf de boot van een vriendinnetje. Hier konden we de pieten en Sinterklaas aan boord zien gaan. De klimpieten klauterden meteen in de hoogste mast. Kleinere bootjes met pieten wiebelden langs ons heen en zelfs een fietsstoomboot. Zwaaien naar alle pieten en Sinterklaas. Wat een fijne intocht. Voldaan naar huis om te keutelen en pepernoten te maken!!
Vanmorgen (zaterdag) toen ik mijn dochter hielp bij het aankleden van haar pietenpak en zwarte vegen op haar gezicht maakte schoot door me heen de zwarte pietendiscussie van afgelopen jaren en nare protesten waar kinderen bij betrokken waren. Ook een moment van angst bekroop me of er dit jaar weer iets zou gebeuren. Maar gelukkig, een prachtige regenboogvlag aan de boot van de pieten, dat staat voor tolerantie en diversiteit in de samenleving. De sfeer is goed. Veel roet pieten en zwarte pieten met allemaal zwart krullend haar te zien. Ik moet eerlijk bekennen dat ik alleen maar roetpieten zag, die wilde ik graag zien. Mijn lief was het niet met me eens, ik bekeek onze foto’s terug om te zien dat er ook nog veel zwarte pieten waren. Een teleurstelling overviel me dat ik dacht dat we al wat verder waren.
Het houdt het me nog bezig omdat ik ook nog steeds berichtjes zie langs komen op fb en ook gesprekken met mensen heb die er moeite mee hebben en zich vasthouden aan dat piet zwart zou moeten zijn. De traditie die ermee verloren zou gaan. Is dat echt zo? Volgens mij gaat het daar al lang niet meer over. Ik weet nog dat mijn eerste reactie was dat ik het ook onzin vond, hoezo zwarte pieten racistisch? Als je je er meer in verdiept dan is de oorsprong wel degelijk racistisch en wordt er een stereotype zwarte man/vrouw uitgebeeld. Voor de meesten onbedoelt en onbewust. Zwarte Piet is echt niet meer van deze tijd, het sinterklaasfeest is met de tijd altijd al aan veranderingen onderhevig geweest, waarom niet deze verandering met de tijd mee? Mensen voelen zich gekwetst, ik ken mensen persoonlijk die zich gekwetst voelen, gekwetst worden. Dat kun je niet wegwuiven omdat we gewend waren dat pieten zwart zouden moeten zijn, want dat is hij altijd al geweest (wat dus blijkbaar ook niet klopt!). Ik begrijp dat er fijne herinneringen aan zijn, en koester die vooral. Maar geef ruimte om de pieten, de traditie met ons mee te laten groeien naar een meer respectvolle en gelijkwaardige samenleving. Onze intenties zijn goed, we wisten niet beter, nu wel. Laat het een feest voor iedereen zijn, met zoveel mogelijk kleuren en glitters!
Deze intocht deed mijn hoop weer groeien, al een paar jaar voelde ik me niet op mijn gemak met dit feest door zoveel negativiteit waarin mensen vergeten waar het echt om gaat. Zo dreigde deze traditie voor mij verloren te gaan. Toen ik vandaag door de stad liep, de sfeer voelde en alle kleine pietjes bij elkaar zag, de meeste niet door de schoorsteen en een aantal wel met wat roetvegen en met hun eigen haar (onze volgende generatie!), kon ik weer blij zijn met dit feest en voelde ik vertrouwen: het komt wel goed. We zijn er echt nog niet, er zitten nog gevoelige lagen onder en verandering heeft tijd nodig.
‘VOL VERWACHTING KLOPT MIJN HART…’
Dit is geen uitnodiging voor een discussie. Dit is mijn beleving, mijn mening, mijn gevoel erbij. Mocht je er niet mee eens zijn nodig ik je uit om je eens te verdiepen in de geschiedenis van Sinterklaas en VOORAL: praat met mensen die zich gekwetst voelen. In mijn onderzoek kwam ik onderstaande twee documentaires tegen. Heel boeiend en confronterend, shockerend zelfs, maar zeker de moeite waard om je bewust te worden waar het over gaat. Mogelijk voel je weerstand, laat het je niet beletten de docu’s helemaal af te kijken, er worden veel verschillende facetten zichtbaar gemaakt.
Documentaire ‘Zwart als roet’: https://www.npostart.nl/2doc/01-12-2014/VPWON_1226620