‘Wil je er even op letten dat papa niet over mijn eten kotst?’ Vraagt T. triomfantelijk aan mij terwijl ze naar de wc loopt. ‘Ja hoor, ik hou hem in de gaten!’. Hoe vaak krijg je die vraag nou? We kijken elkaar aan en liggen heimelijk in een deuk. Onze kat heeft een aantal keer gekotst en nu doen ze het samen na aan tafel. Beetje vies verhaal en ik moedig alles behalve aan, kan zelf niet meer zo goed eten dan. En hoe kom ik dan van zo’n vies verhaal naar de spontaniteit van het maken van dit schilderij? Nou zo. De vorige keer heb ik jullie een stukje schilderij laten zien. Een mooie en eenvoudige techniek die hier achter zit. Ik ben er zelf nog verwonderd over. De schilderijen doen ook echt wat met mij, het neemt me mee in het proces, wat in het schilderij voor mij nog steeds aanwezig is. Het proces is boeiend omdat je laag over laag, speelt, doet. Intuïtief kleuren en vormen zoekt, door elkaar, over elkaar. Laten drogen. Weer verder gaan zonder enig idee waarheen. Het glijden over, in en door de verf. En dan het grote moment, een foto toevoegen aan. Een uur wachten. Niet zo lang kunnen wachten en na 45 min al het papier eraf scheuren alsof je de verpakking van een surprise open maakt, waar zit het kado? is er een kado? En dan ineens zie je het, totaal overwachts tussen alle kleuren en vormen waarmee je eerder hebt gespeeld. Het contrast en de structuur van het papier neemt je ergens mee heen. Terug in de tijd en verder in de tijd, de tijd staat even stil tot het verhaal wat voor je ligt.

T. komt mijn Atelier binnen en scant de ruimte naar iets nieuws. Dit schilderij vind ze mooi. ‘Dat zou ik kunnen zijn’, ziet ze, ‘mooi! mag ik het hebben?’ Het schilderij raakte me eerder en deed me aan haar verhaal denken. ‘Ja het is voor jou.’ Dit ben jij met Pomponio, waar zou het schilderij over kunnen gaan?’ ‘Geen idee?’. ‘Jullie zijn aan het lopen, waar zouden jullie heen kunnen lopen?’ ‘Poeh, mag het ook zijn naar iets wat niet bestaat?’ ‘Ja hoor dat mag ook, je kunt altijd kiezen waar je heen gaat, en elke keer weer opnieuw.’ ‘Dan ga ik vandaag naar eenhoornland!’