Zo vinden we stukjes inktvis van 50 miljoen jaar geleden op het eiland Mon in Denemarken. Onder de krijtrotsen in de tijd van de dino’s. We zien ze lopen, zwemmen en zwemmen zelf een stukje mee. Stenen in allerlei vormen onder je voeten. Loopt wat ongemakkelijk. Vuurstenen met daarin holletjes, ooit gegraven gevuld met witte krijt. Inktvisstukjes met vuursteen. Was het vuursteen ooit vloeibaar?

Het krijt, de stenen, het water. Opgestapelde stenen, stenen in holletjes. Gesleten omgevallen boomstammen die ooit vier rechtop stonden en waar we nu over kunnen klimmen, op kunnen rusten en verwonderen. Er ontstaan namen van kalk op stenen, mensen zijn er druk mee, ‘hier zijn wij geweest’! Over 50 miljoen jaar, wie zal dan ons schrift en tekeningen vinden? Wat geven we door?
Tati en Ferry gaan fossielen zoeken tussen de stenen. Ik schrijf, teken en stapel. Ik teken een zon met het krijt op een steen. En leg de zon neer waar de zee de steen aanraakt. Zo af en toe, heen en weer. Het water komt steeds dichterbij, het klotst tegen de zon. En dan ineens een klots eroverheen en de zon is bijna weg. Zo ineens kan dat gebeuren. Een moment verzin ik wat ik zal doen, waar het mij raakt. Iets anders trekt mijn aandacht en ik kijk even naar links. En dan uit het niets, staat er weer een zon op de steen! Tati heeft als verrassing en grapje de zon er weer opgetekend. Tovert een glimlach in mij, binnen en buiten. Zo leren we zonnen maken en geven we de zon weer door.

Op de camping waar we zitten is het feest, er is zoveel te spelen, zoveel in te halen wat nog niet gespeeld is geweest. In het afwasgebouwtje vliegt een zwaluw boven onze hoofden, ze heeft er een nestje met kleintjes die erg hongerig zijn om groot te worden. Onder het nest is een plank vastgezet om het nestje bescherming en rust te geven. Onze hoofden en afwas worden zo ook niet ondergepoept.

Wanneer je de Camping op komt en je je aan wilt melden bij de receptie staat er een heerlijk bord met wijze richtingen en ook een bord met ‘Welkom’ en dan zwaluwen erbij getekend. De zwaluwen heten ons welkom en wij verwelkomen de zwaluwen. De zwaluwen worden beschermd, gekoesterd, in het licht gezet. Zwaluwen reizen elk jaar 10.000 km op en neer naar Afrika. Een zware tocht waarvan een klein deel maar overleefd. Dus als je zo’n reis hebt overleeft mag je best wel even in de watten gelegd worden. In alle gebouwen informatie over de zwaluwen met de prachtige boodschap:

Make a difference: STAY WILD AND TAKE CARE