De herfst is overgegaan in winter. Het is een rare tijd van donkerte en er zijn lichtjes, lichtjes overal. Lichtjes die we zelf ontsteken. Waarin we elkaar kunnen zien, in een warme gloed van kaarslicht. Denkend aan de herfst, zijn mooie kleuren, het loslaten wat niet meer nodig is. Een kersenblad, dat aan het vervallen is. Vergankelijkheid, de korte cyclus van het blad. Dat in de lente geboren wordt en dan nu opnieuw verteert en opgenomen wordt door de aarde….
Deze noem ik ‘Tuin van de verbeeld dingen’. Dat hoort bij een nieuwe ruimte waarin ruimte is voor verbeelden, beelden en dingen. De kracht van het verbeelden. En ook dingen. Dat zeggen we thuis zo graag als we niet op een woord kunnen komen maar het wel voor ons zien en precies dat bedoelen. Dingen alsook die ik graag maak en waar ik mezelf en jullie graag blij mee maak. In mijn winkeltje die nu op Esty leeft maar ook…
Sommige takken zijn te mooi om zomaar te versnipperen. Nu heb ik een zwak voor kersenhout. Het eerste wat ik (vier jaar geleden?) in het midden van de moestuin zette was een kersenboom. Wil je er kersen van eten moet je hem eigenlijk klein houden en in netten spannen. Vogels zijn er anders altijd het eerste bij, die lusten de kersen al voor ze rijp zijn. Maarja een kersenboom imperken dat kan ik niet. Dus voorkort had ik nooit een…